1 اوستاد زمان ملک فخرا که خرد وصف او نیارد گفت

2 بود چون گنج فضل دانش و علم ز آن سبب رخ به زیر خاک نهفت

3 قدر او را کسی نمی دانست رفت از کیسهٔ عزیزان مفت

4 شد ازین غمکدهٔ به سوی لحد رفت و در جامه خواب راحت خفت

5 در بهشت از نسیم لطف اله غنچه های امید او بشکفت

6 چه نتایج ازو به دهر نماند گوهر بکر سعی از بس سفت

7 رفت چون زیر خاک حورالعین لحدش را به زلف مشکین رفت

8 سال تاریخ رحلتش را عقل ‏«از ملک بود ملک فضل» بگفت