1 ای بر در بامداد پندار فارغ چو همه خران نشسته

2 نامت به میان مردمان در چون آتشی از چنار جسته

3 ما را فلک گزاف پیشه بر آخر شرکت تو بسته

4 نارسته ز جهل و برده هر روز نوباوهٔ احمقی برسته

5 با شومی جهل هرکه در ساخت فالش نکند فلک خجسته

6 طفلند ممیزان و زینند احرار چو دایه سینه خسته

7 باری چو درخت سست بیخی کم ده به تبر ز شاخ دسته

8 در مجلس روزگارت این بس کز درزه رسیده‌ای به دسته

9 طوفان منازعت مینگیز ای ساکن کشتی شکسته

10 اف از خور و خواب اگر نبودیم در سلک تناسب از تو رسته