1 از روی تو ایمهوش گر پرده بر اندازند خلقی بهوای دل درپات سر اندازند

2 تا دامن پاکت را گردی نرسد زیبد گر پرده دلها را برر رهگذر اندازند

3 آنها که به پیش دل از عقل سپر سازند چون حمله برد عشقت جمله سپر اندازند

4 ترکان کمان ابرو از تیر نظر هر دم در صید گه جانها صید دگر اندازند

5 جانرا نرسد چیزی جز آنکه سپر باشد جائیکه پریرویان تیر نظر اندازند

6 گر سلسله مشکین از ماه بر اندازی جانها بهوای تو عشاق براندازند

7 در حجره دل عشقت چون صدر نشین گردد رخت خرد ار خواهد ورنی بدر اندازند