تا عشق تو گشت از ازل از حزین لاهیجی رباعی 1205

1 آن طایر قدسم که چکد خون ز صفیرم با درد و غم عشق سرشتند خمیرم

2 مرغان اولی الاجنحه گردند خروشان چون بال گشاید ز سر سدره صفیرم

1 سخن از من کشیدی، شعله ورکردی جهانی را چرا انگشت بر لب می زنی آتش بیانی را؟

2 کمی نبود خراش سینه ام را ای هلال ابرو به داغ دل چه ناخن می زنی آزرده جانی را؟

1 مشکینه طرّه ای به شب عنبرین لباس آمد به خواب من پی آشفتن حواس

2 نی شب، سواد چشم غزالان خوش نگه نی خواب، سرمهٔ نظر پاک حق شناس