تا لعل لب تو روی خوبی آراست از اوحدالدین رباعی 186

1 خواهی که به سوی حضرتش یابی بار بردارم من از دل و جانت این بار

2 در راه طلب خاک کِه و مِه می باش شیخی و رئیسی و امیری بگذار

1 قومی هستند کز کله موزه کنند قومی همه عمر در سر روزه کنند

2 قومی دگرند ازین همه نادرتر هر شب به فلک روند و دریوزه کنند

1 تا هست به دستت از تصرّف میزان در عین خسارتی و در بحر گمان

2 تا خواری و عزلتت نگردد یکسان از اسب ریاضتت تو زین را مستان