تا مرا گردن به طوق آشنایی از صامت بروجردی غزل 43

1 تا مرا گردن به طوق آشنایی بسته‌اند روز و شب انجام کارم با جدایی بسته‌اند

2 هر چه با ما بی‌وفایی می‌کنی جرم تو نیست جمع دنیا را ز روی بی‌وفایی بسته‌اند

3 دل بهر نو عاشقی مسپار کاین ناپختگان تهمتی بر خود برای خودنمایی بسته‌اند

4 وقت آنان خوش که بیرون از جهان آرزو دائماً دل را به الطاف خدایی بسته‌اند

5 بی‌اطاعت دل به لطف او نهادن غره گیست خلق دل بر ای سخن‌هایی هوایی بسته‌اند

6 بعد ازین خواهی قفس را بند خواهی باز کن بستگانت چشم از فکر رهایی بسته‌اند

7 (صامتا) با هیچکس خوبان ندارند الفتی یا بکار ما در مشکل گشایی بسته‌اند