تا خاک در عشق مرا از اوحدالدین کرمانی رباعی 57
تا خاک در عشق مرا مفرش شد
1 تا خاک در عشق مرا مفرش شد دیده تر از آب و دل پر از آتش شد
2 عیش خوش را نهاده بودم بنیاد افسوس که آن عیش خوشم ناخوش شد
1 تا خاک در عشق مرا مفرش شد دیده تر از آب و دل پر از آتش شد
2 عیش خوش را نهاده بودم بنیاد افسوس که آن عیش خوشم ناخوش شد