تا ز عالم فانی، عارف زمان از حزین لاهیجی قطعه 992

1 تا ز عالم فانی، عارف زمان رفته از تن جهان گویی، عمر جاودان رفته

2 هر که پیشوا دارد، نور شمع ایمان را بر سرای ظلمانی، آستین فشان رفته

3 بهر سال تاریخش، خامه ام نشان می جست دل به خون تپید و گفت: دانش از میان رفته