تا قیامت می‌دهد گرمی به دنیا آتشم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 تا قیامت می‌دهد گرمی به دنیا آتشم آفتاب روشنم نسبت مکن با آتشم
2 شعله خیزد از دل بحر خروشان جای موج گر بگیرد یک نفس در هفت دریا آتشم
3 چیست عالم آتشی با آب و خاک آمیخته من نه از خاکم نه از آبم که تنها آتشم
4 شمع لرزان وجودم را شبی آرام نیست روزها افسرده‌ام چون آب و شب‌ها آتشم
5 اشک جان‌سوزم اثرها چون شرر باشد مرا قطره آبم به چشم خلق اما آتشم
6 در رگ و در ریشه من این همه گرمی ز چیست؟ شور عشقم یا شراب کهنه‌ام یا آتشم؟
7 از حریم خواجه شیراز می‌آیم رهی پای تا سرمستی و شورم سراپا آتشم