تا آفریدگار مرا رای و از قطران تبریزی مقطع 58

1 تا آفریدگار مرا رای و هوش داد بی کس ترم نیاید از خویشتن بیاد

2 آن روزگار شیرین چون باد بر گذشت این روزگار تلخ همان بگذرد چو باد

3 گر باز روزگار مساعد شود مرا از هر چم آرزوست بیابم تمام داد

4 هست اوستاد من بغم عشق روزگار از روزگار به نبود هرگز اوستاد

5 زین صعبتر بروی مرا کارها رسید زین بسته تر بدست مرا بندها فتاد

6 الا خدای یک در بر هیچ کس نه بست الا هزار در به از آن بر دلش گشاد