1 تا نگارین من سرائی گشت پیشه من غزل سرائی گشت
2 تا جدا گشتم از دو زلف دو تاش پشتم از باد غم دو تائی گشت
3 چشم بی خواب من به آب اندر غرقه چون مرد آشنائی گشت
1 ایا به تیغ و قلم رنج خصم و دشمن گنج تن عدوی ترا داده روزگار شکنج
2 بناز دست ولی کرده یار با بگماز برنج روی عدو کرده جفت با آرنج
1 دیر آمدن شاه برآورد ز من دود گر دیرتر آید برود جان و تنم زود
2 از بسکه همی دارم در سینه غم شاه خون دل ریشم زره دیده بپالود
1 مگر نگارگر چین شده است باد بهار کز او بنفش و نگار است بوستان چو بهار
2 همه کرانش لاله همه میانش گل همه هواش نسیم و همه زمینش نگار