تا ز جان و دل من نام و نشان از هاتف اصفهانی غزل 44

1 تا ز جان و دل من نام و نشان خواهد بود غم و اندوه توام در دل و جان خواهد بود

2 آخر از حسرت بالای تو ای سرو روان تا کیم خون دل از دیده روان خواهد بود

3 گفتم آن روز که دیدم رخ او کاین کودک آفت دین و دل پیر و جوان خواهد بود

4 رمضان میکده را بست خدا داند و بس تا ز یاران که به عید رمضان خواهد بود

5 پا مکش از سر خاکم که پس از مردن هم به رهت چشم امیدم نگران خواهد بود

6 هاتف این‌گونه که دارد هوس مغبچگان بعد ازین معتکف دیر مغان خواهد بود