تا در نرسد وعدهٔ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 127

1 اسرار ملک بین که بغول افتادست وان سکهٔ زر بین که بپول افتادست

2 وان دست برافشاندن مردان زد و کون اکنون بترانهٔ کچول افتادست

1 پی در گاوست و گاو در کهسارست ماهی سریشمین بدریا بارست

2 بز در کمرست و توز در بلغارست زه کردن این کمان بسی دشوارست

1 در دیده به جای خواب آب است مرا زیرا که به دیدنت شتاب است مرا

2 گویند بخواب تا به خواب‌ش بینی ای بیخبران چه جای خواب است مرا

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما