تا مرا شد با تو ای گل پیرهن دلبستگی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 تا مرا شد با تو ای گل پیرهن دلبستگی هست همچون غنچه ام با خویشتن دلبستگی
2 سر نزد یک غنچه هم از نونهال من هنوز برنتابد سرو آن نازک بدن دلبستگی
3 هر زمینی کاید از وی بوی جانان خلد ماست نیست همچون غنچه ما را با چمن دلبستگی
4 من چرا واله نباشم پیش تنگ شیرین او که خود چون غنچه دارد با دهن دلبستگی
5 غنچهٔ گل نافه را ماند به یاد زلف او کرده است از بسکه با مشک ختن دلبستگی
6 چشم او مستغنی از زلف است در دل بردنم عاشقان را نیست محتاج رسن دلبستگی
7 نکته ای جویا ز لعل او در گوشم نشد غنچهٔ او راست گویا با سخن دلبستگی