تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم از سعیدا رباعی 101

1 تا بنده شدم، چو مهر تابنده شدم فارغ ز غم رفته و آینده شدم

2 در مسلک فقر، پادشاهم کردند فانی گشتم ز خویش و پاینده شدم