1 تا داروی او درد مرا درمان شد پستیم بلندی شد و کفر ایمان شد
2 جان و دل و تن، هر سه حجاب ره بود تن دل شد و دل جان شد و جان جانان شد
1 هر گه که دلم با غمت انباز شود صد در ز طرب بر رخ من باز شود
2 به زان نبود که جان فدای تو کنم تیهو چو فدای باز شود باز شود
1 گر خلوت و عزلت است سرمایهٔ تو هرگز به ضلالت نرسد پایهٔ تو
2 مانند هما مجرد آ تا بینی ارباب سعادت همه در سایهٔ تو
1 از فضل چه حاصل است جز جان خوردن افسوس افضل که فضل نتوان خوردن
2 نان پاره چو در دست سگان است امروز از دست سگان نمی توان نان خوردن