تا که بکام مدعی شد لب جانفزای تو
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 تا که بکام مدعی شد لب جانفزای تو شب همه شب بلب رسد جان من از هوای تو
2 گر تو بغیر من بسی یار گرفته هر کسی من همه خصم عالمی آمده ماسوای تو
3 غیر گریزد از جفا میطلبد زتو وفا زین دو گزیده من بجان در دو جهان رضای تو
4 حاجی اگر ذبیحه ای کرد فدات در منا من طلبم هزار جان تا که کنم فدای تو
5 طالب صبح سر کند با شب تیره لاجرم وعده قیامت ار بود میطلبم بقای تو
6 گوش دلم بمطربان وقف سماع شد از آن چون ززبان چنگ و نی میشنوم نوای تو
7 عشق گرفته دامنم گرچه فنا شود تنم مانده بجای ای صنم عشق تو بالقای تو
8 مفتخرند قدسیان زآنکه شدند عرش سا من زهمه گزیده ام خاک در سرای تو
9 توشه بزم وحدتی مشعله سوز کثرتی حیدر احمد آیتی شاه بود گدای تو
10 دل شده گنج حکمتش دیده چراغ وحدتش آشفته در میان جان داده بتا چو جای تو