1 خلاف خوی رضا، یار ما گرفت و گذاشت نقیض و عکس وفا و جفا گرفت و گذاشت

2 ز مهر و کین چو به نقصان نمی رسید کمال طریق بغض و محبت رها گرفت و گذاشت

3 ز فرقت رخ و زلفش دل چو آینه ام غبار ظلمت و فیض ضیا گرفت و گذاشت

4 ز روی ناز و تکبر نگار دلبندم رسوم عشوه و ناز و وفا گرفت و گذاشت

5 هوای مهر رخش تا به سوی مه ره یافت مزاج آتش و طبع هوا گرفت و گذاشت

6 دل شکسته ز دست تطاول زلفت هزار بار عنان صبا گرفت و گذاشت

7 دوای درد محبت ز یار چون درد است دلم وظیفه درد و دوا گرفت و گذاشت

8 دلی که زهد رها کرد و بوی عشق خرید نسیم صدق و شمیم ریا گرفت و گذاشت

9 ز خانه گرچه نسیمی مقیم میکده شد ره صواب و طریق خطا گرفت و گذاشت