مفروق دو دیده ای و مقرون دلی از مسعود سعد سلمان رباعی 362

1 از پس من غمست و پیش غم است ز بر من نمست و زیر نم است

2 این دل بسته خسته درد است وین تن خسته بسته الم است

1 گه وداع بت من مرا کنار گرفت بدان کنار دلم ساعتی قرار گرفت

2 وصال آن بت صورت همی نبست مرا بدان زمان که مرا تنگ در کنار گرفت

1 هم شب مست وار و عاشق وار بودم از روی دوست برخوردار

2 گه مرا داد شکرش بوسه گاه سروش مرا گرفت کنار