دو علم است معلوم از ملک‌الشعرا بهار قطعه 476

1 فریاد ازین بئس‌المقر وین برزن پر دیو و دد این مهتران بی‌هنر وین خواجگان بی‌خرد

2 شهری برون پر هلهله وز اندرون چون مزبله افعی نهفته در سله کفچه فشرده در سبد

1 بشکست گرم دست چه‌ غم‌؟ کار درست‌ است کسری ز شکستم نه‌، که افکار درست است

2 آن را چه خطائیست که رفتار صواب است و آن‌ را چه شکستی‌ است که گفتار درست‌ است

1 سخن‌ بزرگ ‌شود، چون‌ درست باشد و راست کس ار بزرک شد از گفته بزرگ، رواست

2 چه جد، چه هزل‌، درآید به آزمایش کج هرآن سخن که نه پیوست با معانی راست