دو شاعر بر مایده ای جمع آمدند، از جامی برستان 44

1 شب که از هر کار دل پرداختی با حریفان نرد عشرت باختی

2 بزمگاهی چون بهشت آراستی مطربان حور پیکر خواستی

1 پور موفق که به توفیق حق برد ز هر پیر موفق سبق

2 بادیه کعبه بسی می برید محنت آن راه بسی می کشید

1 ای شده زندان درم مشت تو بند بر آنجا ز هر انگشت تو

2 پیش که ایام کند رنجه ات گردش او تاب دهد پنجه ات