دو بوسم که گفتی اگر گویم از کمال خجندی غزل 902

1 دو بوسم که گفتی اگر گویم آن کو مرا آن زبان کو ترا آن دهان کو

2 کمر گفته بودی که بندم بخونت کمر خود ببندی نگونی میان کو

3 دلت زود گفتی بر آتش نشانم نشانی ولیکن ازین دل نشان کو

4 فشاندم سر زلف نو ریخت جانها برین در چو من عاشق جانفشان کو

5 تو چاک گریبان ماه گر بدوزی به اندازه چاکها ریسمان کو

6 اگر از طبیبیم مرهم ستانی بقدر الم مرهمش در دکان کو

7 کمال از تو دلبر دل و عقل جوید کسی این چه داند کجا رفت و آن کو