دو سال تلخ نشاند شراب را در خم از قاآنی قطعه 117

1 دوش کانجم شد عیان بر این سپهر گرد گرد همچو پیکان ‌های سیمین از درون تیره‌ گرد

2 راست گفتی صد هزاران مهره از عاج سپید چیده نراد قضا بر آبنوسن تخه نرد

1 شب ‌گذشته‌ که آفاق را ظلام‌ گرفت ز تاب مهر زمین رنگ سیم خام‌ گرفت

2 شب سیاه چو دزدان ز تاب ماه‌کمند به کف نهاد و همی راه کوی و بام گرفت

1 عید شد ساقی بیا درگردش آور جام را پشت‌پا زن دور چرخ وگردش ایام را

2 سین ساغر بس بود ای ترک ما را روز عید گو نباشد هفت سین رندان دردآشام را