تو را که گفت : رخ از دوستان از آذر بیگدلی غزل 198

1 تو را که گفت : رخ از دوستان بگردانی؟! ز دوستان، رخ چون بوستان بگردانی؟!

2 بگلبنی که کند نوحه زاغی، ای بلبل؛ جز این چه چاره، کزو آشیان بگردانی؟!

3 چو تازی از پی صیدم سمند ناز مباد زنی به تیغم و، از من عنان بگردانی

4 زمام ناقه ی یار از کفت نیفتد اگر بگرد محملم ای ساربان بگردانی

5 به پیری، از ستمش آه اگر کشم؛ یا رب گزند آه مرا، ز آن جوان بگردانی

6 چو رو بقبله کنند اهل قبله ای همدم مباد رویم از آن آستان بگردانی

7 رفیق برهمن و شیخ اگر شوی آذر ز دیر و کعبه دل این و آن بگردانی