تولّا بی تبّرا از حکیم نزاری قهستانی غزل 406

1 تولّا بی تبّرا در نگنجد دوالک بازی آن جا در نگنجد

2 به ما و من ، مکن دعوی که آن جا که او باشد من و ما در نگنجد

3 مصافِ عشق و زخمِ تیغِ وحدت در آن معرض محابا در نگنجد

4 اگر در دوست مستغرق نباشی ز تو قطره به دریا در نگنجد

5 به احبابِ محقّق التجا کن کزان پس کیدِ اعدا در نگنجد

6 چرا با مرده در گنجد دمِ روح ولی با زنده قطعا در نگنجد

7 ز الزامِ محق دورست مبطل که با جاهل مدارا در نگنجد

8 درونِ کعبۀ اسلام الحق کشیشِ دیر حاشا در نگنجد

9 طبیبی بایدت حاذق که علّت چو مزمن شد مداوا در نگنجد

10 همه دم تا به کی این جا که آن جا دِم ام روز و فردا در نگنجد

11 نزاری گر شوی مویی به زاری به الّا الله الّا در نگنجد