تعالی‌الله از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 5

1 تعالی‌الله از این دو طفل توام که یکجانند گوئی در دو قالب

2 یکی را لاله‌سان پیمان حسن بود از باده گلگون لبالب

3 یکی از پرتو رخسار تابان جهان را همچو ماه چهارده شب

4 یکی بر گردن جان بیدلان را کمندافکن شده از چین عنغب

5 یکی تنگ شکر کرده دهان را ز شیرین خندهای گوشه لب

6 زرشک چهره این مهر درتاب ز تاب عارض آن ماه در تب

7 چو گشتند این مه طالع کرینسان همه کار جهان شد عین مطلب

8 رقم زد از پی تاریخ مشتاق شده طالع ز یک مشرق دو کوکب