امشب فزود دل ز طپش جوش دیده از جویای تبریزی غزل 56

1 امشب فزود دل ز طپش جوش دیده را گردیده دامن آتش خس پوش دیده را

2 بالد طراوت از گل رخسار او به خویش پر کرده سیر غبغبش آغوش دیده را

3 خودداری از نگاه من امشب مدار چشم حیرانیم ربوده زبس هوش دیده را

4 موج سرشک پرده در راز عاشق است بر دل بریز ساغر سر جوش دیده را

5 جویا شنیده آنکه زبان فهم حیرت است فریادها بود لب خاموش دیده را