امروز که باده از حکیم نزاری قهستانی غزل 453

1 امروز که باده می توان خورد یک هفته بهانه می توان کرد

2 هان تا به موافقت برآریم از مغزِ خمِ گرفته سر گرد

3 هر کو سرِ پایِ خم ندارد گو هم چو زمانه گردِ سر گرد

4 چون لاله کنیم از پیاله رویی که شده ست چون گلِ زرد

5 زان می که ز عکسِ پرتوِ او از چوبِ سیه برون دَمَد ورد

6 زان می که پلنگِ هیبت او با عقل کند چو شیر ناورد

7 بر سنگ زدیم شیشۀ نام از ننگِ وجودِ ناز پرورد

8 چون فایده نیست چند نالیم از جورِ رقیبِ ناجوان مرد

9 هیهات که صرصرِ ملامت طوفان ز وجودِ ما برآورد

10 ما پختۀ کارگاهِ عشقیم گو عقل مکوب آهنِ سرد

11 بیزار شدیم از نزاری ماییم و حریفِ دُردیِ درد