1 به خون خود چو گل آغشته دامن تا گریبانم به چشم طفل طبعان گرچه از رنگین لباسانم

2 کسی جز شانه خار از پای من بیرون نمی آرد درین وادی ز بی غمخوارگی از سینه چاکانم

3 ندامت هرگز از عصیان نشد نفس مرا حاصل همین در زندگی از آشنایی ها پشیمانم

4 میان عاشق و معشوق قاصد محرمی باید شکایت نامهٔ دل می برد رنگ پرافشانم

5 حزین افسانه ام آید به طبع زاهدان سنگین به گوش کعبه جویان ناله ناقوس رهبانم