تا کوی تو بی‌رهبری و از مشتاق اصفهانی غزل 155

1 تا کوی تو بی‌رهبری و راهبری چند رفتم ز پی ناله خونین جگری چند

2 یک دوزخ و نیک و بد ازو در حذر ای وای ریزد اگر از شعله آهم شرری چند

3 از خیل اسیران کهن نیستم اما روزی زده‌ام در قفسی بال و پری چند

4 شد وصل بتان قسمتم از ترک دل و دین دادم خزفی چند و خریدم گهری چند

5 بگذار بنظاره گل از روی تو چینم رحم آر بمحرومی حسرت‌نگری چند

6 آن زلف پر از حلقه بر آن طرف بناگوش شامیست که در دل بود او را سحری چند

7 مشتاق من و راه‌نوردان ره عشق چون ریگ روانیم پریشان سفری چند