1 تا فکند از نظرآن سروسرافراز مرا شده هر شاخ گلی، چنگل شهباز مرا

2 نه سپند است، ندانم دل بی طاقت کیست؟ سوخت در بزم تو، از شعلهٔ آواز مرا

3 من که از دل شده ام در غم صیاد اسیر چه ضرور است شکستن، پر پروز مرا

4 خون دل خواستم از عشق تو درپرده خورم کرد رسوای جهان، دیدهٔ غمّاز مرا

5 کششی کز نگه کافر او می بینم ترسم از کعبه به بتخانه برد باز مرا

6 می برد نغمه حافظ، دلم از هوش حزین اینقدر نشئه نبخشد، می شیراز مرا