تا جهاندار، جهاندار جهان از قاسم انوار غزل 328

1 تا جهاندار، جهاندار جهان خواهد بود دل ما عاشق آن سرو روان خواهد بود

2 ما درین دیر مغان بهر نیاز آمده ایم سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

3 «من ر آنی » و « رألحق » چه سخن می گوید؟ تا تو پیدا نشوی یار نهان خواهد بود

4 واعظا، قصه تقلید، بمان روز وصال پیش مستان سخن از عین عیان خواهد بود

5 تا تو از خلوت عز عازم صحرا نشوی دل ما نعره زنان، جامه دران خواهد بود

6 تا نبینم رخ زیبای تو شادان نشوم سینه پر سوز و دلم پر خفقان خواهد بود

7 قاسمی سر بفدای تو کند، کاندر وصل سر ما بر تن ما بار گران خواهد بود