1 ای بعمد از ده بر لاله تر خال ز مشک وی نگاریده بر اطراف قمر دال ز مشک

2 بوی خوش میدمد از زلف گره بر گرهت نفس خوش دمد آری بهمه حال ز مشک

3 طوطی خط تو بر گرد لب چون شکرت همچو زاغیست بر آورده پر و بال ز مشک

4 بنده خط سیاهم که بر آن روی چو ماه بنده خط سیاهم که بر آن روی چو ماه

5 من نگویم که رخت ماه دو هفته است از آنک بر رخ مه نتوان دید خط و خال ز مشک

6 با وجود رخ و زلف سیهت ابن یمین مه نبیند نکند یاد بصد سال ز مشک