تا آبله رخ بر رخ از ابن یمین فریومدی رباعی 116

1 تا آبله رخ بر رخ دلدار ز دست بر حسن هزار مهر پرگار ز دست

2 گوئی که مگر بلبل شیدا بصبوح بر گل ز سر نشاط منقار ز دست