تا توانی دل مشتاق بدست آری از کمال خجندی غزل 936

1 تا توانی دل مشتاق بدست آری به جانب بار و وفادار نگه داری به

2 با چنین زلف خوش و خال خوش و روی چو ماه مهر ورزی کنیه و ترک جفا کاری به

3 صاحب روی نکو را به همه حال که هست رسم دلجوئی و آئین وفاداری به

4 گر به بالین ضعیفان گذری خواهی کرد صحت خویش نخواهیم که بیماری به

5 هوس صحبت باری اگرت می افتد با رقیبان مخالف نکنی یاری به

6 برو ای زاهد شبخیز ز پیشم که مرا با خیال رخ او خواب ز بیداری به

7 گر کند طوطی طبعت هوس نطق کمال ببری نام لب بار و شکر باری به