به گردن هشته این زلف دلاویز از فایز بیتی‌ 245

1 زمن گشتی جدا ای سرو آزاد نبودم یک زمانی بی تو دلشاد

2 چه کردم ای مه فایز که هرگز نه یادم کردی و نه رفتی از یاد

1 شب آمد تا شب وصلم دهد یاد دهد خاک وجودم جمله بر باد

2 یقین می‌سوخت فایز ز آتش دل نمی‌کردش گر آب دیده امداد

1 بتا آهسته تر بردار پا را از این دام بلا بردار ما را

2 سراغ نیمه جان داری ز فایز بیا بستان سر منت خدا را