تا سنبل زلف تو برآشفت از اسیری لاهیجی رباعی 74

1 زاد راه او فغان و زاریست عزت و دولت همه در خواریست

2 گر تو خواهی دولت دیدار یار باش گریان همچو ابر نوبهار

1 ای پرتو جمال تو نورالیقین ما گیسوی عنبرین تو حبل المتین ما

2 افسون غمزه تو دلم را ز ره ببرد چشمت برهزنی شده سحر مبین ما

1 برابر طور عشق ای دل ببین نور تجلی را که تا بیخود شوی از خود بدانی طور و موسی را

2 مرا دعوت مکن واعظ بحوران از قصور خود که ما دیدار میخواهیم نه دنیا(و) نه عقبی را