به مجلسی که بمستان ز لب شراب از کمال خجندی غزل 994

1 به مجلسی که بمستان ز لب شراب دهی دلم ز رشک بسوزی مرا کباب دهی

2 سؤال بوس چه سود از توام که معلوم است مرا ز جنبش آن لب که نی جواب دهی

3 شب فراق در آن آستان دو چشم مرا چه جای خواب اگر نیز جای خواب دهی

4 به حسرت قدش از گریه ام چمن شد غرق تو سرو را دگر ای باغبان چه آب دهی

5 کشد دلم چو کبوتر فغان ز سختی دام چو باز طره مشکین ز ناز تاب دهی

6 به چشم و غمزه مفرما که مست را بزنید به یک دو مست چه نسبت که احتساب دهی

7 کمال شحنه عشق از دل تو دانش خواست چگونه باج نفس از دل خراب دهی