تا شانه خشک از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1591

1 تا شانه خشک دستم، بی زلف یار مانده کارم زدست رفته ، دستم ز کار مانده

2 صبح جوانی ما، بگذشت و شام پیریست ازکف شراب رفته، در سر خمار مانده

3 چون شمع آتشین دل، خود را چرا نسوزم؟ ایام عیش رفته، شبهای تار مانده