به نان خشک کاوردی به پیشم از جامی قطعه‌ 44

1 به نان خشک کاوردی به پیشم چرا باشی به جود خویش غره

2 کماج خیمه را ماند که نتوان ز وی کندن به دندان نیم ذره

3 چو نان تو ز چوب آمد چه بودی که بودی زآهنم دندان چو اره