1 به کوی عشق اسیران به بوی یار روند که بلبلان به چمن از پی بهار روند

2 به پای خم چو نشینند می کشان به نشاط به فکر کار نیفتند تا ز کار روند

3 هلاک شیوه ی تمکین بی قرارانم که همچو کوه نشینند و چون غبار روند

4 چو در برون چمن بگذری، همه گل ها پی نظاره به بالای شاخسار روند

5 چو مومیایی لطفی امید نیست سلیم شکستگان به سر کوی او چه کار روند