به سینه گر نه غمت دمبدم فرود آید از جامی غزل 323

1 به سینه گر نه غمت دمبدم فرود آید دلم به غمکده سینه کم فرود آید

2 گریخت صبر دو اسپه ز هجر تو مشکل که نارسیده به ملک عدم فرود آید

3 چو کعبه گر همه کس را بود به کوی تو راه هزار قافله بر روی هم فرود آید

4 ملک ز ناله من بس که بر فلک گرید چو ابر ترسم ازین بام نم فرود آید

5 چه سود راحتم از دست دیگران آن به که بر سرم ز تو تیغ ستم فرود آید

6 ز ابر عشق تو باران و قطره بر دل من خدنگ محنت و باران غم فرود آید

7 حدیث خط و لبت گر رقم زند جامی زلال خضر ز نوک قلم فرود آید