تاراج کنی تا چند ای مغبچه از ملا احمد نراقی غزل 2

1 تاراج کنی تا چند ای مغبچه ایمان‌ها کافر تو چه می‌خواهی از جان مسلمان‌ها

2 تیری به من افکندی ای طرفه کز آن یک تیر در هر بن موی من پنهان شده پیکان‌ها

3 ای خضر مبارک‌پی بنمای مرا یاری سرگشته چنین تا کی گردم به بیابان‌ها

4 دامن مکش از دستم ای جان که به امیدت یکباره کشیدم من دست از همه دامان‌ها

5 زخمی به سر زخم است با زخم تو مرهم‌ها دردی به سر درد است با درد تو درمان‌ها

6 آیا چه نمایان شد از چاک گریبانش کاو چون گرهی بگشود، شد چاک گریبان‌ها

7 پروانه صفت گردم گرد سر هر شمعی از روی تو چون روشن شد شمع شبستان‌ها

8 مقصود من محزون از باغ تماشا نیست چون بوی تو دارد گل گردم به گلستان‌ها

9 باشی تو اگر ساقی پیمانه تو پیمایی از توبه یاران داد، ای وای ز پیمان‌ها

10 از عشق تو هرکس را آسان شده هر مشکل بیچاره صفایی را مشکل شده آسان‌ها