تا قدم بر اثر نام و نشان از عرفی شیرازی غزل 213

1 تا قدم بر اثر نام و نشان خواهد بود گوشهٔ دامن ما وقف میان خواهد بود

2 می نمودند ملایک به ازل عشق به هم کاین گهر دست زد بی بصران خواهد بود

3 گر شود کون و مکان زیر و زبر در ره عشق صورت ناصیه بر خاک عیان خواهد بود

4 جز به بازار قیامت ، دل پرخون، زنهار مفروشید که این جنس گران خواهد بود

5 دیده بی نور شد ازگریه، خدایا به ازل گفته بودی که به جایی نگران خواهد بود

6 دلم آخر به تماشاگه دیدار آورد تا کی این آئینه در آئینه دان خواهد بود

7 دست فرسوده شود آخر و گمنام شوم من گرفتم هنرت نقد روان خواهد بود

8 به سرانجام جم و کی چه نهم بیهده گوش کمترین بازی افلاک همان خواهد بود

9 عرفی از پیر مغان دست نداری هر چند بر دلت بستن زنار گران خواهد بود