تا در سخن از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1305

1 خواهم درین گلستان، دستوری صبا را تاگرد سر بگردم، آن یار بی وفا را

2 تا خرقه می پذیرد، در رهن باده ساقی ای محتسب صلایی، پیران پارسا را

1 شتابان از جهان چون برق رفتن خوش بود ما را که از داغ عزیزان نعل بر آتش بود ما را

2 گریبان را به دست عقل دادن نیست دانایی درین وادی جنونی تا گریبانکش بود ما را

1 مشکینه طرّه ای به شب عنبرین لباس آمد به خواب من پی آشفتن حواس

2 نی شب، سواد چشم غزالان خوش نگه نی خواب، سرمهٔ نظر پاک حق شناس