1 تا تیز کرده ای به سیاست نگاه را صد منت است بر دل عاشق گناه را

2 ای روی غم سیاه که از شرم گریه ام بر پشت پا دوخته چشم سیاه را

3 تلخی به عیش او نرساند ملال من از ماتم گدا چه زیان عید شاه را

4 هر گه فتاد رهم به صحرای معرفت با برق در معامله دیدم گیاه را

5 فردا به خلق تا بنمایم عطای دوست ثابت کنم به خویش، دو عالم گناه را

6 عرفی طمع مدار مدارا ز خوی دوست در دل نگاه دار سرآسیمه آه را