به وعده مده بیش از حکیم نزاری قهستانی غزل 88

1 به وعده مده بیش از اینم فریب که نازک دلان را نباشد شکیب

2 تو را هر چه می بینم از خوی تو نمی بینم الّا ستیز و عتیب

3 جفا بر اسیران بی دل کنند ولیکن هم آخر به حد و حسیب

4 اگر دل به دل می رود باک نیست میان دو یک دل نباشد حجیب

5 به پای طلب در بیابان عشق محلی ندارد فراز و نشیب

6 عنان چون بدادی نزاری ز دست مگر پای داری کنی چون رکیب

7 به تسلیم در قلزم عشق رو مدار از نهنگ ملامت نهیب