تا دل مجنون ما از حکیم نزاری قهستانی غزل 352

1 تا دل مجنون ما راه قلندر گرفت هر چه نه لیلیش بود از همه دل برگرفت

2 سر به گریبان عشق برزد و مردانه وار جان به میان برنهاد دامن دل برگرفت

3 عشق چو از کنج غیب راه کمین برگشاد دل ز سر جان برفت سر کم افسر گرفت

4 باز چو برخاستم از روش نام و ننگ بار دگر طعنه زن ولوله از سر گرفت

5 بی خبران را چه بیم از اثر برق عشق عشق نه آن است کو با همه کس درگرفت

6 در حق هر بی هنر عشق نظر کی کند خضر به مقصد رسید رنج سکندر گرفت

7 سوز نزاری ز جان بس که علم برکشید قبّه ی مینا بسوخت گنبد اخضر گرفت