تا در قدحم بادهٔ امید نیابی از عرفی شیرازی غزل 568

1 تا در قدحم بادهٔ امید نیابی میلم به تماشای گل و بید نیابی

2 در جام دل ما بود از عکس جمالی آن جرعه که در ساغر خورشید نیابی

3 این جرعه بنوش ای دل و شو فرش در این بزم کاین جام ز خمخانهٔ جمشید نیابی

4 دل های شهیدانت اگر باز شکافی یابی دو جهان حسرت و امید نیابی

5 عرفی نبود نالهٔ بی درد مؤثر زان رو اثر نغمهٔ ناهید نیابی