به دل، آشفتگی از زلف خوبان از سلیم تهرانی غزل 761

1 به دل، آشفتگی از زلف خوبان بیشتر دارم پریشانی چو دود مجمر از صد رهگذر دارم

2 ببین عمر سبکرو را، مپرس ای همنشین حالم که حسرت بر بقای شبنم و عمر شرر دارم

3 فریب غمزه ای سر در پی من آنچنان دارد که نتوانم چو داغ از دل زمانی چشم بردارم

4 ز طفلی تا به حال، ایام آدم خواندم، آری پس از مرگ پدر پیدا شدم، نام پدر دارم

5 امیدی نیست از آسودگی در هرکجا باشد که آدم از بهشت آمد، از آنجا هم خبر دارم

6 ز گفت و گوی یاران نیستم آگاه در محفل به یادت خلوتی در انجمن چون گوش کردارم

7 سلیم افزایدم قیمت، شوم چندان که روشن تر اگرچه آتشم، خاصیت آب گهر دارم